dinsdag 20 september 2011

De tien strafste optredens van de zomer!

De tien strafste optredens van de zomer!
1.       Iron Maiden, Werchter, 3 juli 2011: Minder goed dan vorig jaar op Pukkelpop maar toch nog het meest indrukwekkende concert van de zomer, met de gebruikelijke reuzengrote albumcovers, rebellerende Eddie-robots, dolgedraaide gitaristen en natuurlijk Mr Spring-in’t-veld himself, Bruce Dickinson! Misschien iets te veel nummers uit het nieuwe album gespeeld, al is dat ergens niet meer dan terecht, want het is een parel van een plaat. Vooral de klassiekers deden het uitstekend natuurlijk, met als hoogtepunten “The evil that men do”, “2 minutes to midnight”, “Blood brothers”, “The trooper”, “The number of the beast”, “Fear of the dark”, “Iron Maiden”, “Hallowed be thy name”, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Agressieve, intense, soms bijna groteske heavy metal met het hart op de juiste plaats, dat is nog steeds Iron Maiden!
2.       Mogwai, Dour, 15 juli 2011: Niet veel show, enkel een groot scherm op de achtergrond dat nog niet eens duidelijk genoeg was omdat de band veel te vroeg op de dag speelde (nu ja, nog steeds in de vooravond, maar toch!). Ik had Mogwai nog nooit eerder gezien, dus dat werd hoog tijd. Het was een korte set, met slechts negen (9!) nummers, maar elke seconde telde. Vooral de anthem “Rano pano” toverde een brede glimlach op mijn gezicht, en het sloeg zo aan bij het publiek dat het deuntje na afloop nog een tijdje werd gescandeerd. Ook het überintense “Mogwai Fear Satan” was overweldigend straf, en afsluiter “Glasgow Mega-snake” was een allerlaatste trap in ons gezicht. Splendid concert!

3.       A Place to Bury Strangers, Rock Herk, 16 juli 2011: Veel te kort optreden maar zeker zo straf als een jaar eerder in Trix. Alvast grote onderscheiding voor de boel in de vernietiging te spelen. Hun noisy new wave herinnert ons aan tijden dat The Jesus & Mary Chain en My Blood Valentine de scepter zwaaiden. Nadat ze bijna 45 minuten lang onze trommelvliezen door een molen hadden gedraaiden, besloten ze tijdens het superlange “I’ve Lived My Life to Stand In the Shadow of Your Heart” om ook hun instrumenten tot moes te meppen. Een waar pandemonium! Ongelofelijk straf, maar het was voorbij voor we het wisten!
4.       The Neon Judgement, Maanrock, 21 augustus 2011: Eén van de belangrijkste EBM/darkwave bands van de jaren tachtig sloot één van de avonden op Maanrock af. The Neon Judgement staat garant voor donkere, zware beats, lugubere grafstemmen en muziek die qua sfeer het midden houdt tussen industrial en new wave. Zo rond de helft van het optreden begon de moshpit in gang te treden en tegen het einde zorgden jong en oud voor een wild feestje op de legendarische band van eigen bodem om nooit te vergeten. Heavy stuff! De indrukwekkende hit “TV Treated” was zelfs niet eens het hoogtepunt.
5.       Midlake, Openluchttheater Rivierenhof, 14 augustus 2011: Bijzonder warm optreden van deze sympathieke, bebaarde Texanen. Ze bewezen dat ze ook live één van de belangrijkste telgen van de huidige indiefolkstroming zijn. Vooral “Roscoe” en “Young bride” maakten menig muziekliefhebber ontzettend blij. Sprookjesachtig mooi concert in één van de mooiste parken van België.

6.       Grinderman, Werchter, 3 juli 2011: Nick Caves meest recente band, dat nochtans alweer twee albums telt, smaakt naar verstopte uitlaatpijpen, smerige garages en de straten van Napels. De vuile, rauwe gitaarmuziek beukte erop los en de excentrieke frontman liet geen kans voorbij om zijn roadies wat extra werk te geven, bijvoorbeeld door zowat alles wat niet vast aan het podium genageld stond tegen de vlakte te smijten, energiek optreden met een paar stevige uppercuts van songs, waaronder het innemende “Kitchenette”, waarbij hij een dame op het podium uitnodigde om haar vervolgens op bijna brutale manier weer richting publiek te verwijzen. Een heel spektakel, maar dan op zijn eigen manier!
7.       Blood Red Shoes, Rock Herk, 16 juli 2011: Het powerduo van Blood Red Shoes is altijd strakker dan strak en zorgt zonder uitzondering voor één van de leukste feestjes van welke avond dan ook. Hun optreden, propvol met hun meest catchy en snelste songs, blies ons van onze sokken, recht de modder van het ijskoude, ondergeregende Limburgse stadje in.

8.       Absynthe Minded, Linkerwoofer, 13 augustus 2011: Beste optreden van Linkerwoofer 2011, maar dat wisten we eigenlijk al op voorhand, want Absynthe Minded is dan ook één van de beste bands die we hebben. Zowel hun intense, door jazz en balkan beïnvloede rocksongs als hun mooie ballades deden het uitstekend, en na ze ondertussen al meer dan tien keer live te hebben gezien, blijven ze een hele sensatie. Afsluiter “Stuck in reverse” bevestigde dat nog maar eens.
9.       Pneu, Rat Rock, 17 september 2011: Tussen de overwegend punkachtige groepen die dag op Rat Rock in Harelbeke, en de ophoudelijke regen die voor de enige constante – naast het vele bier – op het festival zorgde, trad het Franse duo Pneu op, die in het midden van de tent hun instrumenten opstelde en gewoon te midden van een laaiend enthousiast, strontzat publiek met een neiging naar moshpits en moddergevechten de beuk erin zetten en een ontzettend energiek optreden begon. Hun muziek is razend snel en bestaat enkel uit drums en gitaar, geen zang dus. Het werd oppassen om niet te midden van het drumstel te vallen of tegen de gitaarversterker aan te knallen, maar gelukkig is er zoiets niet gebeurd. Het was een erg krap optreden maar het was zo speciaal dat niemand van de aanwezigen dit nog zal vergeten!
10.   Dananananaykroyd, Dour, 15 juli 2011: Schotse ADHD’ers die met hun ‘fightpop’ van plan waren om de hele Club Circuit Marquee met de grond gelijk te maken, enkel en alleen door stevig te feesten. Voor je het wist stonden beide zangers tussen het publiek te zingen en ons aan te moedigen om NOG harder te moshen. Zwaar feestje!
Samen met vooral nog Kasabian, Kaiser Chiefs, This Will Destroy You, Klaxons, Pulp (vooral hun twee grootste hits waren voltreffers), Swans, The Bony King of Nowhere, The Sore Losers, Buurman, The Rapture, The Herfsts, Psycho 44 (tegen een achtergrond van een dreigende bliksemhemel!), Kapitan Korsakov, Lyenn, Kiss the Anus of a Black Cat, twee maal Yuko, Räpe Blossoms, Misfits en nog zoveel meer heb ik alweer een geslaagde festivalzomer achter de rug!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten