donderdag 25 december 2014

Trombone

Mensen staren - 
Waarom ook niet?
Mijn fysieke conditie lijkt op
Oeverloos publiek verdriet,
Mijn ogen dragen
Het mascara van de Niagara,
En mijn neus heeft de druiper,
Knalrood en in onbruik.

Het is ongebruikelijk om
Zo op café te verschijnen,
Maar wijn is het enige dat
Mijn pijn lijkt te verkleinen.
Gloedhete priemen kruipen
Hoog, tot in mijn neus.
Speleologie in Reukland
Laat mij nooit de keus.

Het liefst ga ik volledig
Voor de uiterlijke schijn,
Maar mijn hoofd voelt alsof
Duizend kevers knagen aan mijn brein.
Mijn neus is die van Rudolf
En mijn kop, die staat op rood,
Alsof ik gretig lijntjes
Fijngemalen spiegels opsnoof.

Nu en dan speel ik trombone,
Met mijn zakdoek als sourdine,
Haal ik uit mijn arsenaal
Van medicijnen nog wat pillen.
Opium voor goedgelovige zieken
Zonder verbeelding,
Maar in de les subtiliteit
Was ik altijd de slechtste leerling.

Het liefst voel ik me op en top
En siert een lach mijn dag,
Maar dat is nu ijdele hoop
Omdat dat van mijn allergie niet mag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten